Jak trenować w hashimoto
KORZYŚCI Z TRENINGU W CHOROBIE HASHIMOTO
Choroba hashimoto to plaga dzisiejszych czasów. Według statystyk notuje się coroczny wzrost zachorowań na problemy tarczycowe głównie u kobiet, ale również notuje się systematyczny choć nie tak raptowny wzrost zachorowalności wśród panów. Jak widać problem robi się poważny. Wraz z postępem technologicznym i coraz częstszą pracą siedzącą notuje się również wzrost popularności szeroko pojętym światem fitness i siłowni. I tu pojawia się zgrzyt gdyż często można się spotkać z opinią, że osoby z chorobą Hashimoto nie mogą trenować na siłowi. Jak mądrze trenować z tą przypadłością pisałem już w poprzednim artykule. Jeśli nie miałeś okazji się z nim zapoznać to zapraszam na moją stronę. Dzisiaj pokażę jakie są zalety treningu w chorobie hashimoto i dlaczego mądrze poprowadzony trening pozwala lepiej radzić sobie w walce z chorobą. Do dzieła!
USUWANIE TOKSYN
Toksyny tam gdzie nie mogą być natychmiast usunięte przez nerki lub wątrobę, zostają magazynowane w tkance tłuszczowej. Poprzez to, że osoby z hashimoto mają obniżoną temperaturę ciała (hormony tarczycy pobudzają nasze ciało do produkcji energii i ciepła) nie pocą się tak efektywnie, co nie pozwala usuwać tak sprawnie toksyn. Tym co możemy zastosować w celu pozbywania się toksyn jest sauna oraz właśnie trening. Według spekulacji wielu osób pracujących z osobami cierpiącymi na Hashimoto, to właśnie toksyny są jednym z zapalników przeciążających nasz organizm, co w konsekwencji prowadzi do odpalenia genów odpowiedzialnych za Hashimoto. Warto się spocić kilka razy w tygodniu aby pomóc naszemu organizmowi w pozbyciu się nadmiaru toksyn, co w konsekwencji może się przyczynić do poprawy pracy tarczycy.
MNIEJSZE ODCZUWANIE ZIMNA
Jak napisałem wyżej, hashimoto niesie za sobą często duże odczucia zimna i zanim dojdzie się do odpowiedniej dawki leku, osoby z tą przypadłością marzną niekiedy nawet podczas okresów letnich. Trening zawsze wiąże się z podniesieniem temperatury ciała, gdyż jest to naturalna odpowiedź organizmu na zwiększenie pracy naszych mięśni. Wpływa na to pobudzanie poprzez ruch mitochondriów (komórek naszego ciała, które produkują ciepło i energię) i poprawia ich pracę nawet już po zakończeniu treningu. Sport sumarycznie pomaga utrzymać wyższą temperaturę w ciągu dnia i zmniejszyć ciągłe odczucie zimna.
LEPSZY SEN
Osoby z hashimoto cierpią na brak energii i na duże spadki mocy w ciągu dnia, przez co nie mogą obejść się bez drzemki. Sen jest dużo bardziej wydajny kiedy nasza temperatura ciała w ciągu dnia się zmieni kilkukrotnie. Chodzi o podniesienie temperatury ciała powyżej fizjologicznego 36,6 i ponowny jej spadek do wartości fizjologicznej. Dla organizmu jest to sygnał, że wykonał jakąś pracę, po której chętniej zapada w głęboki sen. Tyczy się to głownie osób, które już są w trakcie przyjmowania leków zewnętrznych, gdyż bez odpowiedniej dawki hormonów tarczycowych możemy się wpędzić w jeszcze większe zmęczenie.
LEPSZE SAMOPOCZUCIE
Choroba Hashimoto wpływa na nasze neuroprzekaźniki mózgowe obniżając znacznie serotoninę (neuroprzekaźnik odpowiadający za odczucie szczęścia) oraz dopaminy (neuroprzekaźnik, który odpowiada za motywację i osiąganie celów). Oba czynniki wpływają na gorsze samopoczucie i tak zwaną mglę mózgową i brak chęci do działania. Po wykonanym treningu doznajemy znacznego wyrzutu endorfin i satysfakcji z wykonanego treningu, co przekłada się na lepsze samopoczucie (podnosimy ilość serotoniny oraz dopaminy w naszym mózgu). Nie bez powodu wiele osób wychodzących z uzależnień wszelkiej maści decyduje się na zawodowe uprawianie sportu. Nałóg rozleniwia nasze ciało poprzez sztuczne ponoszenie neuroprzekaźników (sztuczne substancje chemiczne) i w konsekwencji prowadzi do ich niedoborów. Sport pozwala odbudować stracone zasoby.
WPŁYW HASHIMOTO NA WAGĘ CIAŁA
Hashimoto wpływa na obniżenie spoczynkowej przemiany materii przez co łatwiej zjeść więcej kalorii niż jest to nam potrzebne. Również wiele osób szuka poprawy samopoczucia, związanego z niskimi poziomami neuroprzekaźników w jedzeniu. Słodkie i niezdrowe przekąski powodują chwilowe wyrzuty dopaminy i serotoniny oraz pozwalają przez chwilę poczuć się lepiej. Jest to jednak błędne koło bo finalnie tyjemy i nasze samopoczucie oraz samoocena leci jeszcze bardziej w dół. Trening pozwala podkręcić przemianę materii, co wspólnie z rozsądnym odżywianiem pozwala nie przytyć i być zadowolonym ze swojego wyglądu nawet podczas problemów z tarczycą.
LEPSZE WCHŁANIANIE SKŁADNIKÓW ODŻYWCZYCH
Sprawniej pracujące mitochondria pozwalają na lepsze wchłanianie składników odżywczych z pożywienia. Często osoby z chorobą Hashimoto borykają się z niedoborami żywieniowymi związanymi z kiepskim wchłanianiem na co mają wpływ słabo pracujące jelita (hormony tarczycy również wpływają na jelita oraz na ich pracę). Trening co prawda zwiększa zapotrzebowanie na składniki odżywcze, ale również poprawia nam ich wchłanianie co sumarycznie będzie prowadziło do lepszego wchłaniania mikro i makro składników nawet w dzień nie treningowy.
PROBLEMY Z WYPRÓŻNANIEM
Jak wspomniałem wcześniej niestety choroba hashimoto nie oszczędza nawet naszych jelit. Wiąże się to z gorszym wchłanianiem oraz z gorszą perystaltyką. Powoduje to zaparcia i nabrzmienie w okolicach brzucha. Ruch pomaga przemieszczać masy kałowe w naszych jelitach i przyczynia się do poprawy wypróżnień.
ZATRZYMYWANIA WODY W ORGANIZMIE
Podczas hashimoto wiele kobiet skarży się na zatrzymywanie wody w organizmie. Oczywiście są za to odpowiedzialne hormony i samym treningiem nie uczynimy, że nagle 3 kg wody magicznie zniknie, ale warto się spocić aby chociaż trochę zmusić organizm do pozbywania się wody podskórnej. Większość osób, które ćwiczą z hashimoto notują mniejsze zatrzymywanie wody w organizmie.
Autor: Artur Jobda- Doświadczony trener personalny, szkoleniowiec, instruktor kulturystyki, rekreacji ruchowej oraz fitness, certyfikowany instruktor Blackroll. Specjalizuje się w prowadzeniu zajęć indywidualnych i grupowych, korekcji wad postawy i nauki poprawnego wykonywania ćwiczeń, dobieraniu odpowiednich planów treningowych i żywieniowych. Pracuje z ludźmi po urazach, jak i sportowcami – zawodnikami sportów walki, biegów OCR, kolarzami.
