CZYM JEST LIT
Cześć! W dzisiejszym wpisie postanowiłem wziąć pod lupę lit. Lit jest pierwiastkiem śladowym, który w naszej diecie znajdziemy w roślinach, a także w tak zwanej wodzie głębinowej. Często, bywa stosowany w medycynie jako lek stabilizujący nastrój (normotymiczny) w niektórych zaburzeniach psychicznych, takich jak depresja i choroba dwubiegunowa.
Nasz układ nerwowy jest nadrzędnym systemem, zarządzającym całym naszym organizmem. Optymalne działanie układu nerwowego definiuje to jak się czujemy, ile mamy energii w trakcie dnia, a nawet kondycję naszych organów wewnętrznych. Dbanie o układ nerwowy również zaprocentuje na starość i sprawi, że będziemy emerytami, którzy aktywnie korzystają z życia. Jednym z mniej znanych sposobów o dbanie o nasz układ nerwowy jest uzupełnianie diety w lit. Może on również pomóc w takich przypadłościach jak np. depresja, anoreksja czy alkoholizm.
ZALETY SUPLEMENTACJI LITU
- Metaanalizy wykazały, że stałe i długofalowe spożywanie litu zmniejsza liczbę samobójstw u osób z zaburzeniami psychicznymi. Znowu u osób, które mimo wszystko próbowały targnąć się na własne życie, stwierdzono mniejszą liczbę prób udanych. Można śmiało postawić zatem tezę, że lit zwiększa chęć przeżycia.
- W chorobie dwubiegunowej suplementacja litu powodowała ustabilizowanie nastroju i uspokojenie. Prawdopodobnie dzieje się tak ze względu na podniesienie w mózgu uspokajającego neuroprzekaźnika GABA.
- U osób zmagających się z jadłowstrętem psychicznym w wyniku kuracji litem notuje się zauważalny wzrost masy ciała.
- Lit może być pomocny przy zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych. Ze względu na hamowanie dopaminy może pomagać w uzależnieniach od hazardu i alkoholu.
- Lit działa ochronnie na układ nerwowy poprzez ograniczenie stresu oksydacyjnego.
- Lit hamuje działanie glutaminianu, czyli neurotransmitera toksycznego dla komórek mózgowych.
- Powoduje wzrost czynnika BDNF (brain-derived neurotrophic factor), który działa antydepresyjnie oraz ochronnie i budulcowo na komórki mózgowe.
- Lit znajduje zastosowanie w terapii epilepsji.
- Istnieją przesłanki sugerujące, że odpowiednia podaż litu może opóźniać procesy starzenia i wydłużać życie.
- Pomaga w klasterowym bólu głowy (najsilniejszy typ bólu głowy). Lit zmniejsza występowanie tej jednostki chorobowej.
- Lit okazuje się pomocny w transporcie glukozy do komórek mięśniowych i nasileniu syntezy glikogenu. Jest to cenna informacja dla sportowców, którzy potrzebują dużej ilości glikogenu mięśniowego, jak i dla osób, które cierpią na insulinooporność.
- Wpływa na gęstość mineralna kości i zmniejsza ryzyko złamań.
SKUTKI UBOCZNE STOSOWANIA LITU
Lit w rozsądnych dawkach nie wykazuje skutków ubocznych, ale w dużych dawkach może już być toksyczny. Należy zachować ostrożność w przypadku, gdy cierpimy na niedoczynności tarczycy, ponieważ może hamować produkcję hormonów. Należy również uważać w przypadku kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią, ponieważ może działać toksycznie na dziecko. Rzadko spotykane skutki uboczne mogą się objawiać bólami głowy, biegunkami, osłabieniem mięśni, spadek apetytu, apatią.
JAK STOSOWAĆ LIT
Dawkowanie litu waha się od 5 do 15 mg przyjmowane raz dziennie. Warto pamiętać, aby zacząć od dawki najmniejszej i stopniową ją zwiększać, aż dojdziemy do optymalnego poziomu.
Autor: Artur Jobda - Doświadczony trener personalny, szkoleniowiec, instruktor kulturystyki, rekreacji ruchowej oraz fitness, certyfikowany instruktor Blackroll. Specjalizuje się w prowadzeniu zajęć indywidualnych i grupowych, korekcji wad postawy i nauki poprawnego wykonywania ćwiczeń, dobieraniu odpowiednich planów treningowych i żywieniowych. Pracuje z ludźmi po urazach, jak i sportowcami – zawodnikami sportów walki, biegów OCR, kolarzami.
Źródła:
[1] https://www.researchgate.net/.../12817976_5-HT1B...
[2] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17042835
[3] http://neuro.psychiatryonline.org/.../10.1176/jnp.14.3.289
[4] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23371914
[5] http://www.nature.com/mp/journal/v10/n1/full/4001618a.html
[6] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6801096
[7] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/842388
[8] http://ajp.psychiatryonline.org/.../ajp.141.10.1283...
[9] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20588072
[10] http://jamanetwork.com/.../jamaps.../article-abstract/494005
[11] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3718672
[12] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/
[13] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11591460
[14] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/270894
[15] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24398558
[16] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21301855
[17] http://scielo.isciii.es/scielo.php...
[18] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8013755
[19] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3532311/
[20] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1297659/